Trzy uczennice naszej szkoły: Julia Kosior, Zuzanna Piechota i Maja Metryka wzięły udział w konkursie plastycznym „PLASTYKI OBRZĘDOWEJ ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA” organizowanym przez SOK w Nowej Dębie. Celem konkursu było poznawanie i kultywowanie tradycji obrzędowych Świąt Bożego Narodzenia, rozwój zainteresowań dzieci i młodzieży twórczością plastyczną, wzbogacenie wyobraźni, stworzenie okazji do samodzielnej wypowiedzi plastycznej oraz uzyskanie prac wyrażających głębokie walory estetyczne. W tym roku nagrodę w konkursie otrzymała Julia Kosior.

B.M.

                Od drugiego semestru roku szkolnego 2019/20 nadal kontynuujemy i realizujemy zadania zaplanowane w innowacji pedagogicznej „Pierwsza pomoc dla starszych i młodszych”. W związku z zaistniałą sytuacją - pandemią, która bardzo zmieniła nasze życie, musieliśmy również troszkę zmienić i dostosować sposób realizacji naszej innowacji. Przed nami długa przerwa od nauki – święta i ferie zimowe, które niestety spędzimy we własnych domach i na własnych podwórkach. Uczniowie do godz. 16.00 będą mogli się przemieszczać tylko pod opieką rodziców. Zostaje jednak czas wolny po tej godzinie, dlatego też chcemy przypomnieć kilka ważnych zasad z wiązanych z zimowym wypoczynkiem. Klasa VIII wykonała plakaty informujące o bezpieczeństwie podczas ferii. Zachęcamy gorąco do zapoznania się z nimi.

B.Metryka

Podczas zajęć kształtujących kreatywność uczniowie klasy VIII głównie poznawali państwa niemieckojęzyczne, czyli tzw. DACHL-Länder. Były quizy sprawdzające wiedzę uczniów o tych państwach; uczniowie przygotowali piękne i bogate w treści prezentacje na temat historii, geografii oraz zabytków Niemiec, Austrii, Szwajcarii i Liechtensteinu. Nasi ósmoklasiści mieli także przygotować życzenia dla uczniów, nauczycieli i rodziców naszej szkoły w dwóch językach.

B.M.

Konkurs "Złap prezent mikołajkowy" rozstrzyjnięty!

Prezenty złapali:

Maja Metryka

Emilia Oklek

Zuzanna Piechota

Julia Kosior

Magdalena Nowak

Kacper Urbaniak

św. Mikołaj dziękuje za pomoc i pozdrawia 

Aktualizacja: Elżbieta Krząstek -Janeczko

Pierwsze mikołajki urządzono 6 grudnia 1804 roku . Prezenty były wtedy skromniejsze od dzisiejszych. Mikołaj kojarzony jest ze starszym panem w czerwonym stroju. Taki wizerunek świętego Mikołaja narodził się w Stanach Zjednoczonych i przetrwał do dziś.

Musimy pamiętać, że obchodzenie dnia świętego Mikołaja ma jeden cel - niesienie radości innym. Dlatego 6 grudnia myślmy przede wszystkim o tym, żeby zrobić coś dobrego dla drugiej osoby. Pamiętajmy także, żeby ta potrzeba rodziła się z serca, a nie z kolorowych wystaw i mody na mikołajki.

Życzę udanych prezentów i mnóstwa radości. U. S

W 2016r. w ramach programu ,, Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa" nasz szkoła otrzymała książki na kwotę 3100zł. Celem programu było rozwijanie zainteresowań uczniów przez promocję i wspieranie czytelnictwa dzieci i młodzieży. Zakup nowości wydawniczych, książek i lektur szkolnych.

Tekst: p. U. S.

W ramach programu rządowego,, Książki naszych marzeń", nasza szkoła otrzymała książki na kwotę 1250zł. Nasz biblioteka wzbogaciła się o 59 nowych egzemplarzy. Są to książki przygodowe proponowane przez uczniów, jak również lektury szkolne.

Tekst: U. S.

Święty Mikołaj ciężko pracuje i ma problem z rozwiązaniem pięciu matematycznych zagadek.
Liczy na Waszą pomoc!

Uczniowie, którzy poprawnie rozwiążą zadania i zapiszą wszystkie obliczenia oraz prześlą swoje prace na e-mail  nauczyciela matematyki (ek@cygany.onmicrosoft.com) mają szansę złapać drobny upominek od  św. Mikołaja.

Zadania umieszczone w pliku .pdf

Na rozwiązania czekam do 7 grudnia 2020 r.

ZLAP_PREZENT_MIKOLAJKOWY.pdf

Elżbieta Krząstek -Janeczko

Jest to okres duchowego przygotowania i radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie.
Dzieci jak co roku bardzo czekają na te święta. W ramach ZKK niektórzy uczniowie klasy 6  wykonali kalendarz adwentowy, specjalny kalendarz służący do odliczania  dni do Bożego Narodzenia. Jest to jedna z tradycji adwentowych, szczególnie lubiana przez dzieci.

A.K.

Wykonanie Emilia Oklek i Zuzanna Piechota.

Od 30 listopada 2020 r. w naszej szkole  odbywają się konsultacje dla uczniów klasy VIII. 

Harmonogram konsultacji:

Poniedziałek - j. angielski, godz. 14:45 - 15:30  - nauczyciel prowadzący: p. Renata Gronkowska

Czwartek - matematyka, godz. 15:00 - 15:45 - nauczyciel prowadzący: p.Elżbieta Krząstek - Janeczko

Piątek - j.polski, godz. 15:00 - 15:45 - nauczyciel prowadzący: p. Barbara Wdowiak

Pamiętajmy o zachowaniu reżimu sanitarnego.

Aktualizacja: Elżbieta Krząstek - Janeczko

Całą noc padał

płatek do płatka

chciał, aby wszystko zrobić na biało.

Jednak nad ranem zbyt ciepło było

 i z jego starań niewiele zostało.

Drodzy Uczniowie! Podzielcie się zjęciami w scenerii zimowej. Szymon ulepił bałwana.....

Czekam na Wasze zdjęcia: ek@cygany.onmicrosoft.com

Mamy czasy, gdzie lawinowo rośnie ilość informacji i wiedzy. Kto nie czyta, nie nadąży za zmianami we współczesnym świecie. Czytanie chroni dziecko przed uzależnieniem od telewizji i komputerów. Biorąc pod uwagę ,że mamy nauczanie zdalne, gdzie dzieci siedzą większą część czasu przed komputerem. Jeśli chcemy żyć w kraju mądrych, uczciwych i kulturalnych ludzi, trzeba zadbać o to, by codzienne czytanie stało się priorytetem w naszym domu. Wybór należy do Was, Drogie Dzieci. Jeśli wybierzecie czytanie, dajecie sobie wiele różnych szans. Otwieracie nowe możliwości – z takim kapitałem wchodzi się w coraz doroślejsze życie. Dzieci, które czytają, potrafią mądrzej myśleć, mają większą wiedzę, podejmują lepsze decyzje, dobrze radzą sobie w życiu, w szkole i w późniejszej pracy. Aby rozwijać zainteresowania czytelnicze dzieci warto włączyć czytanie książek do codziennego porządku dnia. Uczymy w ten sposób umiejętności wykorzystania czasu wolnego, by nie był on czasem nudy
a niekiedy demoralizacji, a dobrodziejstwem. Już sam fakt obecności książki w domu stwarza atmosferę wychowawczą, sprzyjającą czytaniu, a gromadzenie książek własnych jest jednym
z przejawów ukształtowania zainteresowań czytelniczych. W pierwszych klasach szkoły podstawowej dziecko uczy się trudnej sztuki czytania i wtedy rozpoczyna się jego samodzielna przygoda z książką. Samo może wybrać lektury w bibliotece szkolnej lub publicznej. W sytuacji wolnego dostępu do półek, staje ono przed skarbnicą gdzie może dotknąć, obejrzeć i na koniec wybrać dla siebie odpowiednią pozycję. Gdy ma do dyspozycji bogaty księgozbiór, może dotrzeć do książki o interesującej go tematyce, ciekawie wydanej i o oczekiwanej objętości.

Na koniec bardzo serdecznie zapraszam wszystkich uczniów do skorzystania z księgozbioru biblioteki szkolnej, tym bardziej ,że do naszej biblioteki zostały zakupione nowe książki. Myślę, że każdy znajdzie coś dla siebie. Dołączam zdjęcia z nowymi książkami.

Godziny otwarcia  biblioteki szkolnej w czasie zdalnego nauczania:

Środa: od 8.30 do 10.45

           od 12.35 do 13.40

Piątek: od 9.45 do 11.50

W 2016r. w ramach programu ,, Narodowy Program Rozwoju Czytelnictwa" nasz szkoła otrzymała książki na kwotę 3100zł. Celem programu było rozwijanie zainteresowań uczniów przez promocję i wspieranie czytelnictwa dzieci i młodzieży. Zakup nowości wydawniczych, książek i lektur szkolnych.

U. S.

Elżbieta Krząstek - Janeczko

Mały, duży, bury, kolorowy, milutki, z kokardką czy w kubraczku... Każdy posiada bądź posiadał własnego ulubionego misia pluszowego. Jest to jedna z najpopularniejszych zabawek w Europie już od XIX wieku! Miś pluszowy nieodłącznie kojarzony jest z beztroskim czasem dzieciństwa. Wiele razy, pewnie, dla Was był kumplem do zabawy, kompanem podróży, przyjacielem, któremu można wszystko powiedzieć, antidotum na nocne koszmary. 

Pierwsze misie pluszowe powstały w Europie, następnie były też eksportowane do USA. Nazwa Teddy Bear, wzięła się od zdrobnienia imienia Teodora Roosevelta. Wiąże się z tym historia o niedźwiadku, którego postrzelił podczas polowania jeden z jego towarzyszy. Gdy prezydent zobaczył przestraszone zwierzątko, kazał je wypuścić. Cała historyjka została zobrazowana w komiksie i opublikowana w gazecie. Producenci zabawek podchwycili historyjkę i nazwali pluszowego misia “Teddy Bear”. 

Dzisiaj w każdym sklepie z zabawkami możemy natknąć się na pluszowe misiaki. Często są one bohaterami powieści, bajek, filmów i piosenek tak jak m.in. Kubuś Puchatek, Coralgol, Paddington, Miś Uszatek, Yogi, Rupert, Mój Brat Niedźwiedź, Mały Miś, Troskliwe Misie czy Gumisie. Nie można wyobrazić sobie świata bez uroczego, łagodnego misia. Jest on patronem wielu przedszkoli i żłobków w Polsce i na świecie. 

Czekamy  na zdjęcia z Waszymi pluszakami. Przysyłajcie je na adres: ek@cygany.onmicrosoft.com

Elżbieta Krząstek -Janeczko

źródło:https://www.kalbi.pl/

Rząd podjął decyzję o wydłużeniu nauczania zdalnego do 23 grudnia br.

Ferie zimowe od 4 do 17 stycznia 2021 r.

Aktualizacja :

Elżbieta Krząstek - Janeczko

W 2021 roku egzamin ósmoklasisty i egzamin maturalny będą przeprowadzone wyjątkowo na podstawie wymagań egzaminacyjnych, a nie jak w ubiegłych latach na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej. 

Aktualizacja: Elżbieta Krząstek-Janeczko

"11 listopada - historia Polski w komiksie" to temat pracy plastycznej wykonanej przez uczniów klasy IV i VI. Zadaniem uczniów było przedstawienie w formie komiksu ważnych wydarzeń historycznych związanych ze świętem Odzyskania Niepodległości lub zilustrowanie patriotycznych pieśni listopadowych. W taki oto prosty sposób uczniowie naszej szkoły przypomnieli o dziejach naszej ojczyzny.

Beata Metryka

Podkład: „Sonata Księżycowa” / https://youtu.be/GOZJBVavAQA/

            Dzisiaj jest 11 Listopada - jedna z najważniejszych dat w historii naszego narodu   i w historii Polski -  102 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości.

Jest to doniosła chwila dla nas wszystkich - Polaków w kraju i za granicą, Polaków dużych  i małych, pracujących i uczących się. Po 123 latach niewoli, Polska odzyskała wolność wraz  z końcem pierwszej wojny światowej        w 1918 roku. /”Taki kraj” https://youtu.be/RoidjHh1W2w/

Na przestrzeni kilku pokoleń Polska nie istniała, ponieważ sąsiedzi: Rosja, Prusy i Austria, przysięgli uroczyście, że nazwę „Polska” wymażą z historycznych dokumentów. Polacy pokonani i gnębieni przez zaborców tęsknili za wolnością, za Ojczyzną. Nasza narodowa tragedia rozpoczęła się w 1772 roku. Rosja, Prusy i Austria dokonały pierwszego rozbioru Polski, który był zwykłym aktem gwałtu i przemocy. Rzeczpospolita utraciła terytorium           i ludzi. W 1793 roku dokonano drugiego rozbioru Polski. Tym razem zrobiły to Rosja i Prusy, bez udziału Austrii, zajętej wojną z Francją. W wyniku podziału zostały opanowane: Gdańsk i Toruń, Wielkopolska, Kujawy oraz Mazowsze. Była to dla Polski katastrofa polityczna i gospodarcza. Polacy nie pogodzili się z losem kraju. W roku 1794 wybuchło powstanie przeciw zaborcom. Na czele insurekcji stanął Tadeusz Kościuszko, ale mimo ogromnego poświęcenia jego kosynierów powstanie upadło, a w 1795 roku Austria, Rosja i Prusy dokonały trzeciego, ostatniego rozbioru Polski. Trzeci rozbiór – był to ostateczny zabór ziem polskich przez trzy mocarstwa. Naród nie ugiął się jednak. 30 listopada 1830 roku młodzi żołnierze ze Szkoły Podchorążych             w Warszawie pod wodzą Piotra Wysockiego chwycili za broń i ruszyli przeciwko wojskom rosyjskim. Tak rozpoczęło się Powstanie Listopadowe. /”Warszawianka” https://youtu.be/-uYEt7C4Zog /  Po upadku powstania nastąpiły represje. Wielu Polaków zostało wywiezionych na Sybir. Z Polski musieli wtedy wyjechać: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Fryderyk Chopin i wielu innych.  W kraju zapanował smutek. Kolejny zryw Polaków to największe z Powstań — Styczniowe  w roku 1863, które trwało ponad półtora roku i wzięło w nim udział około 200 tysięcy ludzi. Niestety i ten kolejny zryw zakończył się klęską. Znów na Sybir prowadzono więźniów, konfiskowano majątki Polaków. /”Marsz Sybiraków”  https://youtu.be/pNS63CVU-QQ /           

Zaborcy z wielką siłą zaczęli germanizować i rusyfikować kraj. Język niemiecki wprowadzono  w szkołach, w tym języku uczono nawet religii. W obronie polskości stanęli wtedy najmłodsi -dzieci z Wrześni. / „Rota” https://youtu.be/o_VL6ZYv2bE /   

Nadszedł rok 1914. 28 lipca wybuchła I wojna światowa, a nasi rodacy wcielani do armii rosyjskiej, pruskiej, czy austriackiej musieli walczyć przeciw sobie. I wojna światowa trwała 4 lata i pociągnęła za sobą wiele ofiar.                 Do odzyskania przez Polskę upragnionej niepodległości przyczynił się Józef Piłsudski – twórca Legionów Polskich. 11 listopada 1918 roku, po wielu walkach wyzwoleńczych przejął on władzę nad wojskiem i został Naczelnikiem Państwa. /”Marsz Pierwszej Brygady” https://youtu.be/_yYEEfg59FE /   Po 123 latach odrodziło się państwo polskie. Dwa lata po odzyskaniu niepodległości, w roku 1920 naszą ojczyznę znów najechał wróg – Armia Czerwona. Znów nam chciano odebrać wolność, ale Polacy nie dali się, pokazali, co potrafią. /”Piechota”  https://youtu.be/t815V9viQeU / Wojska sowieckie zostały rozbite i to słynne wydarzenie pamiętamy z historii jako „Cud nad Wisłą”.

            Dzisiaj, słuchając ulubionych pieśni żołnierskich i patriotycznych, wspominamy ważne wydarzenia historyczne. Powracają wspomnienia z przeszłości. Przypominamy sobie ważne daty zrywów narodu polskiego do walki o wolną i niepodległą Ojczyznę oraz sylwetki bohaterów narodowych. Na świecie rozpętała się pandemia, Covid - 19 zbiera swoje żniwo. Ze względu na obowiązujące obostrzenia sanitarno – epidemiologiczne, mając również na względzie własne bezpieczeństwo, nie możemy fizycznie uczestniczyć, jak to miało miejsce w latach poprzednich, w uroczystych obchodach Święta Niepodległości. Możemy jednak połączyć się w tym uroczystym dniu duchowo i poprzez indywidualne śpiewanie pieśni w swoich domach rodzinnych oddać należną cześć bohaterom narodowym oraz złożyć Ojczyźnie hołd.

11 Listopada, w Święto Odzyskania Niepodległości, warto przypomnieć dwie wypowiedzi Ojca Świętego Jana Pawła II dotyczące patriotyzmu:

„Musimy wyjaśnić zasadnicze różnice pomiędzy niezdrową formą nacjonalizmu, który uczy pogardy dla innych narodów i kultur, a patriotyzmem, który jest właściwą miłością własnego kraju. Prawdziwy patriotyzm nigdy nie stara się dążyć do dobrobytu własnego narodu kosztem innych. Bowiem ostatecznie dotknęłoby to także jego własnego narodu, wyrządzenie krzywdy dotyka obu stron –               i agresora, i ofiary. Nacjonalizm, szczególnie w swoich najskrajniejszych formach, jest więc antytezą prawdziwego patriotyzmu.”                                                                      

Przemówienie w siedzibie ONZ, Nowy Jork, 5 października 1995 r.

„Patriotyzm oznacza umiłowanie tego, co ojczyste: umiłowanie historii, tradycji, języka czy samego krajobrazu ojczystego. Jest to miłość, która obejmuje również dzieła rodaków i owoce ich geniuszu. Próbą dla tego umiłowania staje się każde zagrożenie tego dobra, jakim jest ojczyzna. Nasze dzieje uczą, że Polacy byli zawsze zdolni do wielkich ofiar dla zachowania tego dobra albo też dla jego odzyskania.”                                                                                                         

Pamięć i tożsamość, Kraków 2005 r.

Jan Paweł II własnym przykładem uczył swoich rodaków, by kultywowali żywą pamięć o bohaterach wojny polsko-bolszewickiej. Jego osobistym i gorącym prag­nieniem było spłacenie długu wdzięczności wobec tych, którzy obronili wtedy polskie rodziny, Ojczyznę, Kościół i Europę przed skutkami szerzenia się ideologii                i rządów komunistów radzieckich. Wyrazem tego pragnienia była wizyta Papieża w Radzyminie 13 czerwca 1999 roku: jego modlitwa przed kaplicą cmentarną (wzniesioną w roku 1926 jako wotum za zwycięstwo), uczczenie ofiar Bitwy War­szawskiej i krótkie spotkanie z grupą najstarszych żołnierzy.

Pokolenia Polaków żyjących pod zaborami nigdy nie doczekały czasu wolności. Ludzie ci walczyli o niepodległą Polskę i ponosili dla niej wielkie ofiary. Pracowali dla Ojczyzny i uprawiali polską ziemię. Tworzyli dzieła kultury    i dawali świadectwo katolickiej wierze, po to, aby ci, którzy przyjdą po nich, mogli - jak kiedyś Jan Paweł II – powiedzieć: „Mnie już było dane urodzić się       w Polsce niepodległej.” Wyznanie Papieża nie odnosiło się jedynie do samej okoliczności przyjścia na świat w niepodległej już Ojczyźnie, lecz stanowiło przede wszystkim świadectwo wdzięczności za Polskę odrodzoną po ponad stu dwudziestu latach zaborów. Dorastanie                   w niepodległej Polsce oznaczało dorastanie nie tylko w suwerennym państwie, lecz także    w klimacie wolności. Jan Paweł II nawiązywał do historii Polski podczas pielgrzymek do kraju, audiencji dla rodaków oraz                   w przemówieniach rocznicowych. Wymownym świadectwem refleksji nad rozumieniem dziejów Polski na tle historii Europy jest jego książka pt. „Pamięć  i tożsamość”.  Dla Papieża historia Ojczyzny stanowiła niejako „mowę” Ducha Świętego do polskiego narodu i Kościoła, którą należy odczytywać w kontekście obecnych czasów. Jan Paweł II wskazywał zwłaszcza na związek dziejów Polski z chrześcijaństwem oraz na duchową        i moralną naukę, jaka rodzi się z refleksji historycznej. Podkreślał znaczenie wolności przede wszystkim w kontekście zmagań Polaków o niepodległość w okresie zaborów. Odzyskanie niepodległości w roku 1918 było - jak podkreślił Jan Paweł II - zwieńczeniem „wielkiego historycznego procesu”, na który złożyły się ofiary         i wysiłki pokoleń Polaków żyjących pod zaborami. Do wolności przyczyniły się również wielkie osiągnięcia literatury polskiej, dzieła sztuki i utwory muzyczne stworzone przez Polaków w dziewiętnastym wieku w okresie zaborów. Rozwój kultury duchowej „przygotował Polaków do tego wielkiego wysiłku, który przyniósł narodowi odzyskanie niepodległości.” Odrodzona Ojczyzna była „dojrzałym owocem duchowego dojrzewania            i heroicznych poświęceń.” Pokolenie młodzieży dorastającej w niepodległej Polsce wychowywane było w duchu patriotyzmu, szacunku dla wiary chrześcijańskiej i wartości moralnych, a także odpowiedzialności za kraj. Proces wychowania dokonywał się w rodzinie,  w Kościele i w szkole. Współpraca między tymi trzema środowiskami wywierała pozytywny wpływ na przygotowanie młodego pokolenia do dorosłego życia. Polska kultura, zakorzeniona w chrześcijańskiej wierze, spajająca rodzinę, Kościół i szkołę, odgrywała także znaczącą rolę w formowaniu patriotycznej świadomości i postawy młodzieży. Doświadczenia dzieciństwa  i młodości zapewne miały wpływ na fakt, iż Jan Paweł II w swoim nauczaniu podkreślał związek pojęć rodziny, narodu          i ojczyzny: „Ojczyzna w swoim pierwotnym sensie oznacza to, co odziedziczyliśmy po ziemskich ojcach   i matkach.” Chrześcijaństwo natomiast wprowadza w to rozumienie ziemskiej Ojczyzny perspektywę ojczyzny wiecznej. Wiara zaś inspiruje do służby Ojczyźnie doczesnej i uzdalnia do heroicznych poświęceń dla bliźnich. Jako metropolita krakowski Karol Wojtyła spotykał się  w okresie Bożego Narodzenia ze środowiskiem kombatantów. Zwykle spotkania te miały miejsce w krakowskim kościele ojców Dominikanów. Pośród byłych żołnierzy znajdowali się także legioniści Piłsudskiego. Spotkania       z nimi cenił kardynał Wojtyła szczególnie. Przy takich okazjach przypominał, że stworzenie Legionów stanowiło „kolebkę” wojska polskiego i żołnierskiego czynu, który zaowocował odzyskaniem niepodległości. Wspierał też troskę o upamiętnienie wymarszu Pierwszej Kadrowej i dzieła Legionów: „Dobrze, że się tu spotykacie - mówił do legionistów w roku 1975 - dobrze,  że strzeżecie tych wszystkich śladów i tej rocznicy 6 sierpnia [1914 roku - A.D.], i tej drogiej sercu Polaka trumny Marszałka, i tego postumentu na dawnej granicy pod Michałowicami, którą niegdyś przekraczały pierwsze oddziały wojska polskiego, zdecydowane, by walczyć o niepodległość. Dobrze, że tego wszystkiego strzeżecie, bo to są skarby narodu”. /”Kadrówka” https://youtu.be/ZKrQtKl2pOM / Podkreślał, że zarówno pamięć o walce zbrojnej o niepodległość, jak i troska o zachowanie pomników historii służą temu, by kolejne pokolenia pozostały sobą, „zachowały wszystko, co należy do istoty polskości, do polskiej duszy, do historii polskiej, całej spuścizny dziejów, żeby tym zostali na coraz dalsze pokolenia.” Kardynał Wojtyła wspierał także odnowę kopca Piłsudskiego, który na skutek polityki komunistycznych władz popadał w ruinę. W liście z końca roku 1974 do jednego  z działaczy niepodległościowych, zabiegającego o potrzebne prace remontowe, pisał: „Pragnę wyrazić moją pełną solidarność z Pańskimi poczynaniami, które mają na celu obronę godności narodu, a zwłaszcza honoru polskiego żołnierza; tego, któremu Polska zawdzięcza niepodległość. Ważna jest to sprawa również dla współczesnego morale naszego społeczeństwa. Wołanie o szacunek dla pomników przeszłości, m.in. dla pomnika Józefa Piłsudskiego na Sowińcu, jest w pełni uzasadnione. Oby jeszcze było skuteczne.” Dorastanie w niepodległej Rzeczypospolitej było powodem wdzięczności i dumy, ale także uwrażliwiło Karola Wojtyłę na wartość, jaką w życiu człowieka i narodu stanowi wolność. Wyrazy wdzięczności i świadectwo postawy odpowiedzialności za wolność można odnaleźć w całym jego życiu i pasterskiej posłudze. Podczas uroczystości z okazji pięćdziesięciolecia odzyskania niepodległości, 11 listopada 1968 roku, Kardynał Wojtyła powiedział: „Wolność jest wielkim darem Stwórcy, ofiarowanym człowiekowi i narodowi, jest to dar szczególnie umiłowany przez naród polski, dar, z którego nasz naród nigdy nie mógł i nie może zrezygnować. Dlatego też gotów był ponosić wszelkie ofiary, podejmować wszelkie trudy, wszelkie walki, a nade wszystko nie ustawać w modlitwie, ażeby stać się wolnym.” Podkreślił także przy tej okazji, że trzeba stale się uczyć, iż „ten wielki dar Boży, jakim dla człowieka i dla narodu jest wolność, zdobywa się przy pomocy pracy, walki, trudu, cierpienia  i ofiary, a zarazem wyprasza się go jako największe dobro doczesne u Boga, który jest Ojcem wszelkiej wolności.” Podczas pielgrzymek do Polski Jan Paweł II wielokrotnie nawiązywał do historii rozbiorów i walki o niepodległość. Wskazywał, że nie wolno zapomnieć, jak wielką cenę przyszło Polakom zapłacić za życie w suwerennym państwie. Uważał, że ta dziejowa lekcja winna być źródłem siły i mądrości dla jego rodaków. / „Papieżu pielgrzymie”   https://youtu.be/mKRlmffmQsk / Po przemianach politycznych w roku 1989 Jan Paweł II uczył rodaków mądrego korzystania z daru wolności. Przypominał, że prawdziwa wolność wymaga ładu moralnego, którego źródłem jest Bóg. Jan Paweł II kilkakrotnie, przy różnych okazjach, wskazywał, że rok 1920, rok jego urodzenia, to „okres wielkiego zagrożenia dopiero co odrodzonej Rzeczypospolitej.” Armia Czerwona zajmowała wówczas coraz większe obszary kraju, dochodząc aż pod Warszawę. „Zdawało się - przypominał Papież - że komuniści podbiją Polskę i pójdą dalej do Europy Zachodniej, że zawojują świat.” Przywiązywał dużą wagę do faktu, że jedna z decydujących bitew w historii świata rozegrała się niedługo po jego narodzinach: „Urodziłem się w roku 1920, w maju, w tym czasie, kiedy bolszewicy szli na Warszawę.  I dlatego noszę w sobie od urodzenia wielki dług w stosunku do tych, którzy wówczas podjęli walkę  z najeźdźcą i zwyciężyli, płacąc za to swoim życiem.” Uważał, że zwycięstwo w bitwie pod Warszawą 15 sierpnia 1920 roku symbolicznie kończyło „żołnierską epopeję” walki o niepodległość Ojczyzny. Miało ono przełomowe znaczenie nie tylko dla odrodzonej Polski, ale również dla Europy i cywilizacji chrześcijańskiej. Porównywał je ze zwycięstwem pod Wiedniem w roku 1683, kiedy wojska króla Jana III Sobieskiego ostatecznie pokonały armię turecką. Na zagrożenie ze strony Armii Czerwonej odpowiedziano mobilizacją całego społeczeństwa. Nie tylko zwiększono szeregi wojska polskiego, lecz podjęto również wielką modlitwę o ocalenie niepodległości, modlitwę, której szczególnym miejscem było sanktuarium Czarnej Madonny. Papież przypomniał, że wówczas to „episkopat zebrany na Jasnej Górze poświęcił naród Najświętszemu Sercu Pana Jezusa     i oddał go w opiekę Maryi Królowej Polski.”  Od strony militarnej o zwycięstwie zdecydowało ogromne poświęcenie polskich żołnierzy i oficerów dowodzonych przez marszałka Józefa Piłsudskiego. „Wielkie dzieła Boże - podkreślał Papież - dokonują się przez ludzi. [...] Dziękujemy Bogu za to, że dał taką moc ludziom, ludziom - naszym rodakom, że dał taką moc wodzowi i armii, i że dał taką moc całemu narodowi. Było to wielkie zwycięstwo wojsk polskich, tak wielkie - powiedział Ojciec Święty - że nie dało się go wytłumaczyć w sposób czysto naturalny, i dlatego zostało nazwane Cudem nad Wisłą." Przypisano je opiece Matki Bożej Królowej Polski. Jan Paweł II własnym przykładem uczył także swoich rodaków, by kultywowali żywą pamięć o bohaterach wojny polsko-bolszewickiej. Jego osobistym i gorącym pragnieniem było spłacenie długu wdzięczności wobec tych, którzy obronili wtedy polskie rodziny, Ojczyznę, Kościół i Europę przed skutkami szerzenia się ideologii i rządów komunistów radzieckich. Według Jana Pawła II Bitwa Warszawska ukazała nie tylko odwagę żołnierzy i geniusz dowódców, lecz także duchową siłę całego narodu. Siła ta zrodziła się               z bolesnych dziejów, została wzmocniona wiarą w opiekę Opatrzności Bożej i we wstawiennictwo Matki Bożej, a ożywiała ją nadzieja na budowanie ojczystej wspólnoty także dla dobra przyszłych pokoleń. Papież uczył pamięci o bohaterach, którzy bronili Ojczyzny, i przypominał, że poświęcenie dla niej wyrasta z postawy odpowiedzialności za wolność oraz z miłości do bliźnich. Życie Karola Wojtyły w odrodzonej Ojczyźnie, życie, na które złożyło się wychowanie w rodzinie, szkole i Kościele, ukształtowało w nim postawę autentycznego patriotyzmu. Doświadczenia dzieciństwa i młodości w znaczącej mierze wpłynęły na to, że zachował on pełne szacunku i troski spojrzenie na ojczyste dzieje. Czuł się głęboko związany z Polską i swoimi rodakami. Rozumiał ich problemy. Wychowanie do miłości Ojczyzny, które odebrał Papież, było równocześnie wychowaniem pełnym szacunku dla ludzi innych narodowości i religii. Jan Paweł II pozostawił potomnym imperatyw miłowania innych narodów tak, jak własnego. Bez wątpienia można stwierdzić, że Jan Paweł II był Papieżem najbardziej związanym ze swoim narodem, z Polską, i właśnie dlatego w największym stopniu wpłynął na zmianę historii świata. Niewątpliwie zakorzenienie w polskiej kulturze w połączeniu      z chrześcijańską wiarą pomagało mu odnajdywać to, co w innych kulturach i tradycjach jest autentycznie ludzkie i uniwersalne. Wrażliwość Papieża na historię Polski, zmagającej się o suwerenność, przyczyniła się do podnoszenia przez niego na forum międzynarodowym kwestii przestrzegania i zabezpieczenia praw człowieka i praw narodów. Jan Paweł II uczył, że to „zakorzenienie” w dziedzictwie własnego narodu jest także spojrzeniem w przyszłość i wymaga podjęcia starań o życie godne człowieka w rodzinnym kraju, a także o bardziej ludzki świat. Wielu z wyniesionych na ołtarze rodaków, świętych i błogosławionych, doczekało niepodległości Polski, jak na przykład abp Józef Pelczar. Dla wielu Druga Rzeczpospolita była czasem, w którym żyli i pracowali, wykuwając w tworzywie codzienności osobistą świętość, jak na przykład   św. Faustyna Kowalska. Trzeba również podkreślić, że dla wielu był to czas dojrzewania do ciężkiej próby wiary i charakteru, którą stanowiła rozpoczęta w roku 1939 wojna. Świadectwem tego są męczennicy. Ofiara św. Maksymiliana Kolbego - podobnie jak świadectwo innych męczenników okresu wojny - wyrosła „pośrodku tych zmagań między życiem a śmiercią Ojczyzny."

Święty Jan Paweł II był świadkiem niepodległości Ojczyzny, świadomym, jak wiele zawdzięcza dziedzictwu          i historii swojego narodu. Dlatego stal się dla swoich rodaków nauczycielem wolności w epoce komunistycznego zniewolenia i w dobie demokratycznych przemian. Warto powracać do jego świadectwa i nauczania, by pogłębiać świadomość tego cennego daru, którym jest niepodległość, i uczyć się od Papieża miłości i służby Ojczyźnie w duchu chrześcijańskiej miłości i odpowiedzialności. / „Nie zastąpi ciebie nikt”  https://youtu.be/u-XGQ4h1Qns /

Co należy robić, żeby móc nazywać siebie patriotą? Po pierwsze, szanować tradycję i kulturę narodową. Po drugie, dobrze i uczciwie wykonywać obowiązki, które powierza  np. szkoła. A zatem zdobywać wiedzę, którą można spożytkować w przyszłej pracy zawodowej.

Dzisiaj mamy wolną i niepodległą Polskę. Polskę, o którą walczyły pokolenia oddając w tej walce częstokroć wartość najcenniejszą - swoje życie. Obchody 11 Listopada to właśnie nasz szacunek dla tych wielkich, często bezimiennych bohaterów, to nasz hołd składany w postaci pamięci czasu minionego. To nasz moralny obowiązek jako Polaków i jako ludzi szanujących wolność narodów.

Polakiem być, to kochać swoją ziemię,                                                                                                      

Błękity nieba, przestrzeń szarych pól,                                                                                                              

Gdzie w dawne dni praojców żyło plemię,                                                                                            

Gdzie zieleń pól zraszały łzy i ból.

Polakiem być, to kochać ojców dzieje,                                                                                                    

Rycerską sławę, klęski, zwycięstw szlak,                                                                                                           

Husarii łan, co szumem skrzydeł wieje                                                                                                                        

I na czerwieni biały orła znak.

Polakiem być, to kochać szlak męczeństwa,                                                                                                    

W pamięci mieć niewoli długie dni,                                                                                                 

Powstańczych zrywów nie brać za szaleństwo,                                                                                    

Lecz za ofiarę i wolności sny.

Polakiem być, to kochać ojców wiarę,                                                                                                            

Budować Bogu wież srebrzystych las,                                                                                                                   

Z serc własnych nieść należną Mu ofiarę                                                                                                                

 I w trudzie spełniać swych przeznaczeń czas.

Polakiem być, to bronić praw narodu,                                                                                                                            

A jeśli trzeba – w walce za nie lec,                                                                                                                     

Bo lepiej życie złożyć swe za młodu                                                                                                                             

Niż za rydwanem niewolnikiem biec.

Polakiem być, to przyszłość tworzyć nową,                                                                                

Budować własny, czysty szklany dom,                                                                                                              

Mieć własny sąd i dumę narodową,                                                                                                                         

Gdy w burzy czas uderzy nieszczęść grom.

POMYŚL: Jesteś POLAKIEM.                                                                                                                              

Żyjesz w wolnej POLSCE. Ta WOLNOŚĆ została Ci dana w darze.                                                     

Wszyscy, którzy walczyli o NIEPODLEGŁOŚĆ – wywalczyli ją również dla Ciebie.

                                                                                                                      Jacek Janeczko

Polska to taka kraina,

W sercu i na mapie;

piękna, ciekawa , urokliwa

ma orła w godle, flagę wiatr porywa.

A flaga Polski jest biało czerwona

nikt na świecie w tych barwach nas nie pokona.

„ Czerwień to miłość, biel serce czyste,

Takie są nasze barwy ojczyste.”

I za te barwy nasi rodacy

życie oddali w wojnie i w pracy.

Nasi patrioci pomysły wielkie mieli,

I za naszą ojczyznęw boju mężnie ginęli.

To przecież oni Polskę ratowali w przeszłości,

Bohaterami są i byli – nie ma wątpliwości!

Lecz nie tylko bohaterowie w naszej Polsce żyli:

byli też naukowcy, malarze; pisarze tworzyli.

Byli kompozytorzy, wynalazcy, poeci,

których twórczość miłość do ojczyzny wznieci.

No ale chwileczkę, byli też królowie:

Od Mieszka I panowali nam Piastowie.

Ojczyznę umacniali, jak mogli powiększyli,

chrześcijaństwo przyjęli, orła w herbie mieli.

Choć w naszej historii wiek aż był niewoli

11 listopada kraj nasz z niewoli się wyzwolił.

Maja Metryka

11 LISTOPADA

Rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości, a wraz z nią uroczyste świętowanie tego wielkiego wydarzenia, na stałe wpisała się w kalendarz naszych szkolnych uroczystości. Każdego roku z tej okazji odbywa się akademia, która zawsze jest dla uczniów wspaniałą lekcją historii i patriotyzmu, ważnym źródłem informacji o trudnych losach naszej Ojczyzny.

11 listopada 1918 roku był pierwszym dniem odzyskania przez Polskę niepodległości. Po  123 latach niewoli i nieobecności na mapie Europy Polska stała się samodzielnym państwem. Mimo trwającej ponad sto lat niewoli, krwawo tłumionych powstań narodowych i represji politycznych Polacy nigdy nie porzucili marzeń o odzyskaniu niepodległości.

Pamiętajmy o tym i cieszmy się wolną Polską, bo pięknie żyć w wolnym kraju, cieszyć się każdym dniem.

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym dopiero w 1937 roku.

W podzięce za to, że możemy mieszkać w wolnym kraju wykonajmy coś dla Polski. Może to być laurka, wyjście z rodziną i zapalenie zniczy przed pomnikiem, deser w kolorach narodowych. Bądźmy kreatywni i uczcijmy nasze święto. Pomysły uwiecznijcie na zdjęciach i prześlijcie na adres: ek@cygany.onmicrosoft.com

Elżbieta Krząstek - Janeczko